Dag 11 15 April 2016 Mealhada naar Agueda 27,82 km 5.52 uur
Het weer de hele dag regen Het aantal kilometers wat we gelopen hebben 244,09
We
staan om 06.45 uur op pakken alles in en gaan om 07.30 naar de
ontbijtzaal, daar treffen we een schots echtpaar aan ook op weg naar
Santiago, maar het kwam niet tot een aardig gesprek. We eten lekker,
mijn maatje vuld nog een flesje met vruchtesap we maken nog een
lunchpakketje 2 broodjes kaas altijd lekker als er niets anders te eten
is.
|
Ons Hotel |
Om 08.00 gaan we wandelen we
verlaten het hotel en gaan links af naar het restaurant waar we gisteren
gegeten hebben, doe je ongeveer 4 min. over.
|
Hier vind je aan de linkerkant de eerste gele pijl weer |
We trekken onze poncho's weer aan want het begint weer te regenen, we gaan door een stuk bos
|
We gaan deze kant op |
|
We volgen de gele pijlen |
|
Hoe gaan we dit oplossen links of rechts |
|
Gelukkig niet mijn schoen |
We wandelen gezellig verder zingen, singin in the
rain en andere regenliedjes. Mijn maatje was zeker een shamaan in haar
vorig leven en heeft vannacht stiekem op haar regentrommeltje getrommeld
zodat het nu met bakken uit de hemel komt. We lopen door stille
dorpjes waar de honden ons verwelkomen met veel geblaf, je kan beter een
poes nemen, die blaffen gelukkig niet en die kan je nog aaien ook, als
je dat hier bij de honden probeert, heb je een paar vingers minder.
|
We worden nog steeds nat |
|
Leuk wandelpad |
We lopen gezellig verder door de plassen,
in mijn schoenen is alles lekker nat, hoef ik vanavond mijn sokken niet
meer te wassen. Na 18 km gaan we een bakkie doen in Aguada de Baixo,
hier ontmoeten we Kim uit Korea we babbelen gezellig hij is ook in
Lissabon begonnen, moeten op de foto met hem en zegt dat hij 68 jaar oud
was. Roos kreeg een hoestbui en kreeg van de eigenaresse een glaasje
sterke drank, erg lekker mocht er ook van proefen. Na twee koffie en een
pitstop zijn we in de regen verder gelopen.
|
Roos aan haar hoestdrankje |
|
Harry met Kim uit Zuid Korea niet die uit het Noorden |
|
Roos met Kim |
|
We drogen onze spullen een beetje |
We gaan verder richting Agueda en moeten een stuk op
een snelweg lopen, plotseling stopt er een auto bij Roos, ik denk zeker
om een praatje verlegen, maar dat was niet het geval, vroeg of we naar
Santiago de Compostela liepen wat dus het geval was kregen we ieder een
zakje met appels en een waterflesje wat nooit weg is je drinkt liters,
water natuurlijk.
|
Roos met haar appeltjes |
|
Harry rmet zijn appeltjes |
|
|
|
Wij verlaten de snelweg en lopen weer door een wijkje waar we het volgende bord tegen komen.
|
Vanaf hier nog 312 kilomete naar Santiago de Compostela het schiet al lekker op |
Het gaat verder tot we een ondergelopen doorgang tegen komen, we klimmen omhoog naar de snelweg en aan de andere kant omlaag.
|
Hier kunnen we niet onder door, we klimmen omhoog naar de weg |
|
Zo ziet het van de andere kant uit |
Wij zijn bijna in Agueda en lopen over de brug het
stadje binnen, blijkt dat ons hotel 5 km. buiten dit stadje aan de
snelweg ligt. Ik kan geen foto;s meer maken want het komt nou echt met
bakken uit de lucht. Het hotel ligt richting Vila de Mourisca do Vouga
vlak bij een Mac Donald. We komen door en door nat bij ons hotel aan
checken in en brengen alles wat nat is naar een drooghok dit is tot
23.00 uur open, wij hopen dat het straks droog is. De stroom valt hier
ook af en toe uit, dus je kan alles weer opnieuw intikken. Het word nu
een beetje warm we hebben de airco op 30 graden gezet, misschien is dat
de oorzaak.
Overnachten:
Castro (2 pers.kamer 30,00
euro)
Rua da Famel, nº295, Mourisca do Vouga, 3750-760 Águeda, Portugal
Castro ligt in Águeda en biedt rustige, comfortabele accommodaties. Er is gratis WiFi beschikbaar.
De
kamers bieden toegang tot een patio
en beschikken over een tv en airconditioning. Ze hebben een eigen
badkamer met een douche, een bad en een bidet. Extra's zijn satelliet-
en kabelzenders.
Op minder dan 200 meter afstand vindt u diverse restaurants, die lokale en traditioneel Portugese
gerechten serveren. Tot de faciliteiten van Castro behoren een tuin en een verkoopautomaat.
Vrouwen begrijpen het ritme van het leven het best. Zij leven hun hele bestaan
volgens bepaalde ritmes. Zij zijn in ritme met het leven zelf. Vrouwen gaan gemakkelijker met
de stromen mee dan mannen. Mannen willen duwen, trekken, zich
verzetten, de stroom sturen. Vrouwen ervaren het en geven er dan vorm
aan
om harmonie te produceren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten